Wees niet zo streng voor jezelf

ngeveer twaalf weken geleden ben ik geopereerd aan mijn enkel. Nadat ik in december 2019 van Nina af ben gevallen tijdens de springles, waarbij mijn enkelbanden scheurden, bleek er na ruim een jaar revalideren, trainen en meerdere onderzoeken toch meer aan de hand. Onder andere de losse botfragmentjes zijn op 16 april 2021 operatief verwijderd.

De eerste 8 weken na mijn operatie zat ik aan de bank gekleefd. Ik mocht niet belasten en de gevolgen van onvoldoende rust hebben er voor gezorgd dat ik die 8 weken, met veel pijn en moeite, heb volgehouden.

Na die 8 weken werd het tijd om rustig aan met de fysiotherapeut te gaan kijken naar lichte belasting. In het begin vond ik dit doodeng, vooral door de gevolgen in de toekomst als ik niet voldoende rust zou houden. Zoals sommige van jullie weten kan mijn hoofd heerlijk met me aan de haal gaan, die dag dus ook. De fysio op zijn woord vertrouwen dat ik klaar was voor revalidatie en weer vertrouwen krijgen in mijn enkel was moeilijk, heel moeilijk. Wat nou als; ik teveel belast, ik me verstap, mijn revalidatie verpest, per ongeluk iets meer belast als dat zou mogen, het herstel niet gaat zoals ik wil of hoop...

"Ja, wat als. Ga je jezelf dan de rest van je leven schuldig voelen? Ook als je alles hebt gedaan wat je kon doen? Wees niet zo streng voor jezelf."

Die woorden van de fysio spoken nog met regelmaat door mijn hoofd. Wees niet zo streng voor jezelf...

Is dit eigenlijk niet iets wat heel veel mensen herkennen? Zijn we niet allemaal soms een beetje te streng voor onszelf? Hoge verwachtingen hebben, altijd druk, geen tijd voor de dingen die er écht toe doen.

Het heeft me heel erg aan het denken gezet en na zijn woorden heb ik dingen veranderd. Ik ben nog beter gaan leren luisteren naar mijn lichaam. Ik heb de trainingen met beide handen aangepakt en ben mentaal en fysiek sterker geworden. Ik voel wanneer ik een stapje terug moet doen, maar ook wanneer het tijd is om te knallen. Ik baal er minder van dat ik Nina nog niet mag rijden, ben juist blij dat ik haar weer mag longeren. Dat ik gewoonweg weer van haar kan genieten.

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik een rondje met Luna mag wandelen, zonder pijn. Ik ben blij dat ik de normale dagelijkse dingen weer mag en kan doen. Het klinkt vanzelfsprekend, maar voor velen is dat het niet.

Laten we met elkaar iets meer kijken naar wat we wel kunnen, in plaats van wat we niet kunnen.

En wees niet zo streng voor jezelf....