Weekendupdate

Vandaag ben ik samen met mijn lieve vriend, met de trein, een dagje naar Amsterdam geweest.
Met de trein reizen was een van mijn angsten die ik graag nog wilde overwinnen en omdat je nooit te oud bent om te leren ging ik de uitdaging aan.
Op het moment dat we de trein instapten werd ik overweldigd door de drukte en de hoeveelheid aan prikkels, wat resulteerde in een soort blinde vlek waardoor ik niet meer hoorde dat mijn vriend tegen mij praatte. Nadat wij een zitplek hadden gevonden sprongen de tranen in mijn ogen. Ik voelde paniek opkomen, maar wist een aanval te voorkomen door mijn ademhaling te beheersen en mij af te sluiten van mijn omgeving. De rest van de reis voelde ik mij gespannen maar kon de spanning gelukkig beheersen.
Na een gezellige wandeling door de stad belandden wij op een terras. Waar ik 6 jaar geleden volledig beheerst werd door mijn eetstoornis, heb ik vandaag genoten van een pizza als lunch. Dit was voorheen onmogelijk, maar het genieten van eten zonder schuldgevoel en de vrijheid rondom eten geven mij nu zoveel rust.

Na de lunch en na een pitstop bij een chocoladewinkel 😍😍😍 gingen wij terug naar het station, waar wij de verkeerde trein pakten😭. Nu werd de rust bewaren een extra uitdaging. Omdat ik niet wist waar deze trein heenging, en omdat mijn vriend heel nuchter is, kon ik niet anders dan vertrouwen op zijn geruststelling dat het goed zou komen en mezelf overgeven aan het moment.
Tijdens het wachten, op het verkeerde station op de goede trein, voelde ik de ruimte om de rust te pakken die ik op dat moment heel erg nodig had en de schouder van mijn vriend hielp hier prima bij.
Na deze intensieve, maar waardevolle dag hebben wij het weekend afgesloten bij de paarden en met een bankhangsessie met onze lieve hond Luna.
Het is voor mij belangrijk om nu goed mijn rust te pakken en te ont-prikkelen zodat ik morgen voldoende energie heb om mijn werkweek te beginnen. De juiste balans tussen inspanning en ontspanning is voor mij altijd erg belangrijk.