Vier jaar voorbij

Vier jaar geleden stond ik op ditzelfde bospad. Vier jaar geleden, rond dezelfde periode in het jaar. Toen was ik een 'meisje' van 22 die niet wist hoe ze het leven moest leven.

Vier jaar geleden liep ik hier met een toenmalige collega. Vandaag liep ik hier met Luna.

Vandaag was de dag dat ik nog even extra besefte waar ik vandaan kom en hoe ik ben gegroeid.

Vier jaar geleden maakten we een kleine wandeling. We genoten van het moment om even ergens anders te zijn. Even niet hoeven te denken aan de crisisopvang, de eventuele opname en de therapieën die komen gingen. Een klein rondje, teveel lopen mocht niet want dan verbande ik teveel calorieën. De kleine beetjes voeding die ik mezelf kon toedienen waren hard nodig om te leven en te ademen.

Vandaag, 13 km gelopen, lunch mee voor onderweg en wandelen om te ontprikkelen. De prikkels van de dagelijkse dingen. Wandelen helpt. Het helpt te ontspannen en mijn gedachten te ordenen.

Vandaag kwam ik per toeval op dit pad. En alles van toen kwam weer boven. Het maakte me trots en ik voelde me zelfverzekerd. Ik ben niet meer dat 'meisje' die het leven niet aankon. Ik ben een sterke vrouw die weet wat ze wilt, die voor zichzelf durft te kiezen en soms in het diepe durft te springen. Ik ben een vrouw die haar grenzen steeds beter kan bewaken. Ik ben een vrouw die weet wat een lichaam nodig heeft om een wandeling van 13 km te kunnen maken.

Na behandeling dacht ik dat ik het nooit zelf ging redden, niet zonder mijn therapeuten. Zonder mijn therapeuten zou ik gaan terugvallen, dat hield ik mezelf lange tijd voor.

Het tegendeel is bewezen. Het gaat goed met mij, beter dan ooit zelfs. Ik leef mijn leven zonder therapie, zonder zelfbeschadiging of ander zelf-destructief gedrag, met een gezond eetpatroon en stiekem begin ik iedere dag een beetje meer van mezelf te houden.

Ik heb ontslag durven nemen van een baan die mij bij nader inzien niet gelukkig gaat maken en mijn mentale welzijn achteruit liet gaan. Ik heb voor mijn eigen gezondheid gekozen, en ga vanuit hier voor mijn eigen toekomst kiezen.

Ik ga mijn dromen achterna. Hoe ik er precies kom weet ik nog niet, dat ik er ga komen weet ik wel.

Ik ga doen wat ik wil en wat mij gelukkig gaat maken. Ik ga de opleiding Ervaringsdeskundigheid doen, en ik hoop hierna mensen te kunnen begeleiden tijdens hetzelfde proces waar ik vier jaar geleden voorstond.

En vanuit het diepste van mezelf kan ik zeggen:

Ik heb het geflikt en ik ben mega trots op mezelf.