Gezichtsbedrog

Ken je dat gevoel dat je de hele wereld aan denkt te kunnen? Dat gevoel ken ik ook. Dat gevoel dat wordt afgewisseld met het gevoel dat je niks waard bent.

Herken je dat beeld dat je jezelf even heel mooi vindt? Zowel van binnen als buiten? Dat beeld herken ik ook. Dat beeld dat afgewisseld wordt met het beeld dat je er niet uitziet.

Weet je nog dat je in de spiegel keek en jezelf slank vond? Ik weet nog hoe ik me toen voelde. Een overweldigend gevoel. Een gevoel dat niemand je meer kan afnemen. Alhoewel... dat denk je.

Dat gevoel dat de volgende dag zo anders kan zijn. Je trekt die ene spijkerbroek of dat ene rokje aan, en jeetje, wat voel je je dik.

Je voelt je zo dik dat je haast niet in de spiegel durft te kijken en je afvraagt hoe het kan dat je je zo voelt en dat je jezelf zo ziet.

Je wilt de straat niet op. Je schaamt je.

Zien andere mensen dat ook zo?

Of verbeeld ik het me?

Is het gezichtsbedrog?

Gezichtsbedrog...

Vaak zijn je gedachten zo in gevecht met de realiteit dat het inderdaad gezichtsbedrog is.

Hoe voel je je?

Hoe wil je worden?

En hoe ben je...

Jeetje, wat is het moeilijk om dat vertekende beeld los te laten.

Wat is het moeilijk om jezelf te zien zoals je bent.

Wat een kwelling om dagelijks met dit soort gedachten bezig te zijn.

Wat moeilijk om te accepteren wie je bent...

Wat moeilijk om te accepteren wat je waard bent...

Of beter gezegd, dat je het waard bent.

Want dat is het.

Je bent het meer dan waard!